Τα
μάτια θολά
παράξενη
θλίψη
με
το κρύο αγκαλιά
σε
κκαίει η πλήξη.
Με
πένθιμα βύματα
το
κουφάρι γυρνά
φυλακισμένη
καρδιά
πετά
τα κλειδιά
Σκέψεις
τρελλές
γεννά
το μυαλό σου
μιλάει
παλαβά
ο
άλλος εαυτό σου.
Η
ζωή σαν κλέυτης
σου
πέρνει τη χαρά
και
ο χρόνος βοηθός της
σκοτώνει
τα όνειρα.
Η
ζώη ειναι ψεύτης
όνειρα
γεννά
και
ξάφνου μια μέρα
μακρυά
τα σκορπά.
Σκέψεις
τρελλές
γεννά
το μυαλό σου
μιλάει
παλαβά
ο
άλλος εαυτό σου.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου