Ανάσταση

Άγγελοι και Αρχάγγελοι κατέβηκαν ξανά,

Μες της πρώτης νιότης στο κορμί σου

Και ένιωσα ανήμπορος και τόσο μακριά

Απ΄τη λεπτή γλυκιά και απαλή ψυχή σου.

Σε ήθελαν, σε άρπαξαν, σ’ έσερναν μακριά

Σε πύλες που δεν ήξερες σε έσπρωχναν

Ας ήταν θεέ μου όλα αυτά απατηλά

Ηφαίστειο έχει γίνει η πνοή σου τώρα πια.

Μα όλα γύρω αλλάζουν, γυρίζουν ξαφνικά

Και αισθάνομαι ξανά γιγαντωμένος

Σε άρπαξα, σε ανάστησα με δυο καυτά φιλιά

Και διώξαμε τους άπληστους αγγέλους.

Φύγε και μη γυρίσεις φωνάζω με φωνή

Που τσάκισε τους μαύρους τους αγίους

Και τρόμαξαν σαν θέριεψα και ούρλιαξα ξανά
Τον θάνατο νικήσαμε και μείναμε παιδιά.