Ο κλέφτης

Χρόνε ψεύτη σκληρέ,

χρόνε κλέφτη κι αλήτη

την ζωή μας ρουφάς

και δέν νιώθεις λύπη.

Όπως χρόνια μας λένε,

τις πληγές μας γιατρεύεις,

ξεκινάμε παιδιά

μα με πόνους παιδεύεις.

Χρόνε πές μας γιατί,

δέν κάθεσαι για λίγο,

ν'ανασάνω κι εγώ

πριν κινήσω να φύγω.

Χρόνε μάθε εγώ

θα 'μαι πάντα παιδάκι

και σαν έρθω ψηλά

θα τα πούμε ένα χεράκι.

Χρόνε πές μας γιατί,

δέν κάθεσαι για λίγο,

ν'ανασάνω κι εγώ

πριν κινήσω να φύγω.

Χρόνε φύγε να πας

σ'αυτούς που σ'έχουν γεννήσει

το ποτάμι με 'μας

στην αρχή θα γυρίσει.